هوش، انگیزه، یا پشتکار؟

هر انسان در زمینه‌های محدودی هوش یا استعداد ذاتی دارد. انگیزه و اشتیاق برای انجام یک کار، معمولاً در گذر زمان کم می‌شود. اما خاصیتی که بیشتر از این دو مورد (هوش و انگیزه) در رسیدن به اهداف مؤثر است، تلاش و پشتکار مداوم است.

هوش و استعداد

احتمالاً چنین جمله‌هایی را شنیده‌اید: «فرزند من بسیار باهوش است و هر چیزی را که معلم بگوید، به‌سرعت یاد می‌گیرد. او بدون اینکه درس بخواند، همهٔ نمراتش ۲۰ شده است.»
بسیاری از افراد بسیار باهوش و بااستعداد، به‌خاطر چنین تعریف‌هایی که منجر به تنبلی آنها می‌شود، نمی‌توانند در رشته‌‌‌ای که به آن علاقه‌مندند، موفق شوند! ممکن است آنها بتوانند در مراحل ابتدایی یادگیری یک رشته (علمی، ورزشی، هنری، یا …)، صرفاً با تکیه بر هوش و استعداد ذاتی خود، سریع‌تر از بقیه جلو بروند؛ ولی در مراحل پیشرفته‌تر، اگر تلاش و پشتکار نداشته باشند و نتوانند تمرین‌های طاقت‌فرسا انجام دهند، هرگز در آن رشته به درجات بالا نمی‌رسند.

آیا شما در اقوام و دوستان افرادی را می‌شناسید که در یک زمینه خاص، هوش و استعداد بالایی داشته باشند، ولی به جایگاه مورد علاقه‌شان، نرسیده باشند؟

انگیزه و اشتیاق

در دنیای امروز، کتاب‌ها، صفحه‌های مجازی، پادکست‌ها، کلاس‌ها، فیلم‌ها، و همایش‌های انگیزشی بسیاری وجود دارد. افراد زیادی چنین مطالبی را می‌خوانند و می‌شنوند. اما تعداد کمی از آنها واقعاً و صرفاً با این فضاهای انگیزشی به موفقیت می‌رسند. انگیزه و اشتیاق به‌تنهایی نمی‌تواند یک فرد را به سطح بالایی از موفقیت برساند؛ زیرا رسیدن به موفقیت‌های واقعی، زمان‌بر است؛ و پس از گذشت زمان، انگیزه و اشتیاق کمرنگ می‌شود.

تلاش و پشتکار

تقریباً‌ تمام افراد موفق گفته‌اند که تلاش و پشتکارِ زیاد و طولانی‌مدت، مهم‌ترین چیز برای رسیدن به موفقیت است. در ادامه، به چند مورد اشاره می‌کنیم:

• استیون کینگ (رمان‌نویس):

استعداد ارزان‌تر از نمک سر سفره است. چیزی که افراد بااستعداد را از افراد موفق جدا می‌کند، تلاش زیاد است.

• جی‌.کی. رولینگ (نویسندهٔ‌ داستان‌های هری پاتر):

من به تلاش زیاد و شانس اعتقاد دارم، و اولی اغلب منجر به دومی می‌شود.

• آلبرت اینیشتن (دانشمند مشهور قرن بیستم):

به پشتکار سنگ‌تراش توجه کنید. چگونه او سنگ به آن برزگی را می‌شکند و به آن شکل می‌دهد. سنگ‌تراش هر سنگ سختی را با تیشه می‌تراشد. ضربه اول حتی خراشی جزئی هم بر سنگ وارد نمی‌کند، اما او پشت‌سرهم صدها و یا هزاران ضربه می‌زند. حتی در مواقعی که حرکات او بیهوده به نظر می‌رسند دست از تلاش بر نمی‌دارد، زیرا می‌داند که اگر کسی فوراً به نتیجه نرسد معنی‌اش این نیست که پیشرفت نمی‌کند. پس او از زدن ضربه دست نمی‌کشد. زمانی فرا می‌رسد که سنگ دو نیم می‌شود. آیا فقط ضربه آخر مؤثر بوده است؟ البته خیر. تلاش مستمر او نتیجه داده است.

انجام تکالیف و استعداد!

 
پی‌نوشت: فیلم پسرانگی (‌Boyhood)، که سکانسی از آن را دیدید، یک فیلم بسیار آموزنده و مفید برای معلمان و اولیاء است (این فیلم برای دانش‌آموزان مناسب نیست!). جالب است بدانید که فیلم‌برداری این فیلم در تابستان ۲۰۰۲ شروع و در اکتبر ۲۰۱۳ به پایان رسید!

گفتگوهای بیشتر!